Jak pobrać krew u dziecka bez stresu?

Niemalże każde spotkanie z lekarzem, pielęgniarką lub innym pracownikiem służby zdrowia może wiązać się ze stresem naszych pociech. Z tego względu należy szczególnie zadbać o to, by dziecko czuło się chronione i pewne podczas pierwszej oraz kolejnych wizyt w gabinecie po to, aby wizyty u lekarza czy w gabinecie zabiegowym traktować jako swojego rodzaju rutynę i „normalność”.

Jeśli wybieramy się z dzieckiem na pobieranie krwi, dobrze jest, byśmy wcześniej przygotowali dziecko do tej wizyty tak, aby zmniejszyć jego obawy i oswoić go z tą myślą. Metody stosowane w tym celu będą zależeć od wieku i temperamentu dziecka.

Jak przygotować dziecko do pobrania krwi?

Porozmawiaj z dzieckiem o wizycie w gabinecie:

1) powiedzmy dziecku na czym to będzie polegało i „po co”.

Jeśli dziecko będzie świadome, o co chodzi, prawdopodobnie mniej będzie się martwiło tym, co się wydarzy.

W jaki sposób poinformować dziecko?

– Krótko i w sposób dostosowany do wieku dziecka.

– Najlepiej na dzień przed wizytą.

– Aby dziecko nie myślało, że to inicjatywa rodziców, należy jasno określić, do czego potrzebne są badania.

– Wyjaśnijmy dziecku, czym jest pobieranie krwi: pobranie krwi polega na umieszczeniu igły w jednej z żył na krótką chwilę i zabraniu jej do badania po to, żeby lepiej poznać, na co choruje lub co mu dolega.

2) wyjaśnijmy dziecku „jak”.

– Jest to delikatne ukłucie, które będzie odczuwane jako uszczypnięcie, „ukąszenie komara”.

– Czas trwania jest bardzo krótki.

– Ważne jest, aby podczas pobierania ramię pozostawało nieruchomo, dzięki czemu sam proces jest szybki, a dyskomfort niewielki. Podczas pobierania siedzimy na specjalnych krzesłach: są to stanowiska do pobierania krwi.

Jeśli dziecko jest starsze, możemy dodać, że:

– Przed pobieraniem na ramieniu zostanie założona regulowana opaska. Będzie to wrażenie, jakby ktoś ściskał lekko ramię.

– Pielęgniarka oczyści niewielki obszar skóry na ręce, co spowoduje odczucie zimna w tym miejscu.

– Pielęgniarka wbije igłę w rękę, a krew przejdzie przez igłę. Może być odczuwalne szczypanie lub kłucie, może trochę boleć lub może nie być odczuwalne wcale.

– Po pobraniu niewielkiej ilości krwi igła zostanie usunięta, a na miejsce, w którym znajdowała się igła, zostanie założony opatrunek. Po chwili będzie można go wyjąć i pojawi się mała czerwona kropka.

3) czego powinniśmy unikać

– Nie oszukujmy dziecka i nie stawiajmy go przed faktem dokonanym.

– Nie opowiadajmy o naszych negatywnych doświadczeniach związanych z lekarzami.

– Nie okazujmy zaniepokojenia, zdenerwowania i innych negatywnych emocji podczas pobierania. Pokażmy, że to normalne wydarzenie w życiu każdej osoby i rutynowe badanie, które robią zarówno dzieci, jak i dorośli.

Podczas pobierania

Współpraca rodziców podczas pobierania krwi ma fundamentalne znaczenie, ponieważ dziecko musi polegać na rodzicu. I nie chodzi tu tylko o wsparcie emocjonalne, lecz także o ułatwienie zadania pielęgniarce. Bardzo pomocne jest trzymanie dziecka na rękach. Dziecko odczuwające bliskość rodzica ma większe poczucie bezpieczeństwa, dzięki czemu mniej się stresuje.

Jeśli uważamy to za pomocne, możemy spróbować odwrócić uwagę dziecka  podczas wkłuwania igły. Od 12 miesięcy do 2 lat możemy zabawiać dziecko małymi zabawkami, które się poruszają, wydają dźwięki lub świecą. Gdy dziecko jest w wieku od 2 do 4 lat może przyjść na pobieranie ze swoją ulubioną zabawką.

Pozostałe wskazówki

Jak jeszcze możemy pomóc naszemu dziecku?

– Zadbajmy o to, by dziecko wiedziało, że to normalne, że nie lubi pobierania krwi i nakłuwania. Dobrze jest pozwolić dziecku wyrazić, jak się czuje. Warto również powiedzieć dziecku, że najważniejsze jest zachowanie spokoju i ciszy podczas zabiegu oraz że jedynym powodem wizyty jest zdrowie dziecka.

– Pobieranie krwi może być dobrym zaczątkiem opowieści o organizmie człowieka oraz o tym, jak działają żyły i serce, po co nam krew, itp. A taka opowieść może sprowokować niejedno pytanie.